Kelahiran alam semesta ialah pertunjukan bunga api yang mengagumkan yang bermula dengan letupan besar. Dalam model Big Bang, tempoh bayi alam semesta dibuka dalam letupan ganas.

Letupan itu bukan sahaja membebaskan tenaga yang tidak dapat dibayangkan, tetapi juga mensintesis hidrogen, helium, dan sejumlah kecil litium, berilium dan unsur lain dalam sekelip mata. Unsur-unsur ini membentuk nebula primordial alam semesta.

随着时间的流逝，这些星云在重力的作用下开始坍缩。在宇宙大爆炸后约4亿年，星云坍缩形成了第一代恒星。这些恒星内部进行着核聚变反应，合成了铁及之前的元素。

Dalam letupan supernova, unsur-unsur selepas besi telah disintesis, dan ia dilemparkan ke angkasa lepas, bercampur dengan nebula asal, menyediakan asas bahan yang kaya untuk pembentukan planet berikutnya. Matahari, planet tempat kita tinggal, dilahirkan dalam nebula sedemikian.

Pembentukan sistem suria adalah bab yang menarik dalam sejarah panjang alam semesta. Teori keruntuhan nebula mendedahkan misteri proses ini untuk kita. Di kawasan teras nebula, disebabkan oleh ketumpatan jirim yang tinggi, graviti menyebabkan bahan nebula terus berkumpul ke arah pusat, dan akhirnya membentuk matahari. Selebihnya pinggiran nebula runtuh kepada pelbagai badan angkasa seperti planet, planet kerdil dan asteroid.

Planet-planet dalam sistem suria boleh dibahagikan kepada kategori yang berbeza berdasarkan lokasi dan sifatnya. Sistem suria dalaman terdiri daripada planet berbatu, termasuk Utarid, Zuhrah, Bumi dan Marikh. Kerana kedekatannya dengan matahari dan suhunya yang tinggi, ia kebanyakannya terdiri daripada bahan berbatu yang sukar untuk disejat. Dan di kawasan yang lebih jauh dari Matahari, di luar garisan beku, gergasi gas dan ais seperti Musytari, Zuhal, Uranus, dan Neptunus terbentuk. Planet besar ini kebanyakannya terdiri daripada bahan gas dan berais, kerana ia terletak di kawasan yang lebih sejuk dan kurang terdedah kepada penyejatan.

Keistimewaan Bumi ialah ia adalah satu-satunya planet dalam sistem suria yang mempunyai banyak air cecair. Air adalah sumber kehidupan, dan kerana air bumi boleh melahirkan keajaiban kehidupan.

生命的诞生是一个神秘而奇妙的过程。根据科学家的研究，地球上的生命可能起源于约45亿年前。当时，地球还是一个炽热的球体，频繁的火山爆发和电闪雷鸣为生命的诞生提供了条件。在原始的海洋中，无机分子通过化学反应逐渐合成了有机化合物，从而诞生了最初的生命形式。

随着时间的推移，生命不断演化，逐渐形成了复杂多样的生物。然而，地球上的生命历程并非一帆风顺。历史上曾发生过多次大规模的生物灭绝事件，其中最著名的一次发生在约6500万年前，一颗小行星的撞击导致了恐龙的灭绝，给哺乳动物的发展留下了空间。在这些生物大灭绝中，只有最适应环境的生物才能生存下来。

Dalam sungai kehidupan yang panjang, kemunculan manusia merupakan peristiwa penting.

人类的远古祖先可以追溯到约580万年前的人族动物，再到250万年前的早期人类。随着时间的流逝，智人在约50万年前的非洲演化出来，并最终扩散到全球。智人的演化过程中，大脑容量的增加和工具的使用是关键因素，最终导致了现代人类的诞生。

Fajar tamadun bermula di dataran Mesopotamia sekitar 3500 SM, di mana orang Sumeria menubuhkan negara bertulis dan kota terawal, menandakan permulaan tamadun manusia. Selepas itu, nyalaan tamadun secara beransur-ansur dinyalakan di seluruh dunia, dan masyarakat manusia mula berkembang pada kadar yang pantas.

Kelahiran sains adalah di Eropah 400 tahun yang lalu, Galileo dikenali sebagai bapa sains, dia memecahkan pemahaman tradisional tentang alam semesta dan memulakan revolusi saintifik. Dengan perkembangan sains, manusia mempunyai pemahaman yang lebih mendalam tentang dunia semula jadi, dan kemajuan sains dan teknologi juga berubah setiap hari. Hari ini, manusia telah dapat meneroka kedalaman Bumi, terbang ke angkasa lepas, dan juga mula mengkaji asal usul dan evolusi alam semesta.

Penerokaan manusia tentang asal usul bumi dan alam semesta tidak pernah berhenti. Para saintis dan penjelajah yang tidak terkira banyaknya sedang berusaha untuk merungkai misteri alam semesta, sama ada melalui pemerhatian di darat atau di angkasa lepas, dan keinginan dan rasa ingin tahu manusia untuk perkara yang tidak diketahui mendorong kita ke hadapan. Pada masa hadapan, dengan kemajuan sains dan teknologi, kita mungkin mempunyai pemahaman yang lebih mendalam tentang alam semesta, dan juga menemui kewujudan kehidupan luar angkasa, membuka lembaran baharu dalam penerokaan kosmik.