Gün boyu çocukları rahatsız etmek, durmadan kutsal yazılar söylemek, çok çalışmak, oyun oynamamak. Bir çocuk biraz tembel olduğunda, affedilmez bir hata yaptığını hisseder. Çalışma ve dinlenmenin bir kombinasyonu yoktur, sadece zorluklara ve zorluklara katlanmak için ve ancak o zaman Saygıdeğer Üstat bunun hakkında konuşabilir.

Başkalarının çocukları ne kadar iyi olursa olsun, kendi çocukları hiçbir şey yapamaz. Başkalarının avantajlarını karşılaştırmak için çocuğun eksikliklerini kullanın, çocuğu asla onaylamayın, gururun insanları geri bıraktığına kesinlikle inanın ve çocuğu onaylamanın ona kırbaçlama gücünü kaybettireceğini düşünün.

Çocukların öğrenmesi ve gelecekteki istihdamı sürecinde, ona yeterli güvenlik ve kaynak desteği vermediler, ancak her zaman kendi çabalarını ve sıkı çalışmalarını vurguladılar.

Çocuğun aşırı yüksek beklentileri için, o zamanlar bir pislikti, ama sadece çok çalışabileceğini ve çocuğun uçmasına izin verebileceğini düşünüyordu.

Aslında, sıradan ailelerden gelen birçok çocuğun öne çıkma zorluğu giderek daha büyük hale geliyor ve yardımın yokluğunda çocuklar daha fazla duygusal iç sürtüşme yaşıyor. Ve sınıflarında öne çıkan bu çocuklar, istihdam rekabeti, vizyon ve biliş eksikliği ve yetersiz aile kaynakları gibi daha büyük bir baskıyla karşı karşıya kalıyorlar ve bu da onları tekrar daha düşük bir başlangıç noktasında duruyor.

Ve bu çocukların ebeveynleri genellikle geri bildirimlerini daha çok bekliyorlar, bu da gelecekte karşılaşabilecekleri en büyük üzüntü.

Bu ebeveynler de çocuklarını severler, ancak bilişteki boşluk ve yetenek eksikliği nedeniyle, onlara olan sevgileri çocukları için ileriye giden yolda bir engel haline gelmiştir.

Zhuang Wu tarafından düzeltilmiştir