古人视松柏为树之尊者，历代帝王在建立宫殿、祖庙时都要在其周围遍植松柏。早在五千多年前，黄帝便曾亲手植柏，这棵柏树至今仍屹立在黄帝陵前。北京太庙，始建于明永乐十八年（1420），是明清两代皇帝祭祖的宗庙。依据古代王都“左祖右社”的规制，与故宫、社稷坛同时建造，是紫禁城最重要的组成部分，也是我国现存最完整、规模最宏大的皇家祭祖建筑群。

Atalara tapınma temasını vurgulamak için, tapınak üç kırmızı duvar ve çam ve selvi katmanları ile çevrilidir, bu da görkemli ve düzenli bina komplekslerini ortaya çıkararak gizemli ve ciddi bir atmosfer yaratır. Ülkenin dört bir yanına dikilen yaprak dökmeyen çamlar ve serviler, imparatorun her zaman yeşil kalması ve ülkenin sonsuza kadar kalması dileğini somutlaştırıyor.

Taimiao'da 70 adet kadim ağaç vardır ve bunların %0'ı 0 yaşından büyük birinci sınıf kadim ağaçlardır ve bu da kraliyet kompleksinin en iyileri arasındadır. Arka plan olarak dokuz katlı saray ve çerçeve olarak on zhang vermilyon duvarı ile bu Gübelinler, akan bin yıllık bir resim oluşturur. Bu eğri dallara baktığımızda, üç boyutlu bir tarih parşömenine dokunmak gibi.

1420年的初春，三万工匠在太庙完成了最后一块金砖的铺设。在《明朝纪事本末》中，记载了一段“百工种树皆死，而天子种树独活”的故事。说的是太庙建成后，工匠们连续3年在此种植柏树，均未成功。后来，有一名姓鲁的工匠想到，这可能是因为水土不适，那就应该给太庙的地换土。一次偶然的机会，他们发现宫城外面东北角的土壤比较肥沃，于是便将太庙所在地的沙土与宫城东北的沃土进行了置换。后来，大臣便去禀告皇帝：太庙的树代表着祖宗的阴德和福荫，如果皇上您亲自去种，四方神圣一定都不敢阻拦，树才能得活。于是，明成祖便亲手在太庙前方种下一树。果然，这棵新种的柏树活了！现如今，这棵“神柏”依然挺立在太庙南面。而漫步太庙的古树群中，“明成祖手植柏”无疑是最值得一看的亮点。这棵柏树高达13.5米，树干径围5.5米，枝叶繁茂，茁壮挺拔，独领群柏之首。

İmparatoru örnek alan veliaht prensler de ağaç dikmek için tapınağa gittiler, tarihin ağırlığı ve doğanın huzuru ile iç içe bir "prens ormanı" diktiler. Tapınaktaki farklı biçimlerdeki antik selvi, dünyada sayısız tarihi ardışıklığa, sevinç ve üzüntüye tanık oldu, bunların arasında "Dokuz Ejderha Selvi" , mimarinin ve ünlü ahşabın mükemmel bir şekilde bütünleşmesinin bir modeli olarak adlandırılabilir. Bu Kowloon selvi 600 metre yüksekliğindedir ve ana gövde ile birlikte, uzaktan süzülen bir Kowloon'a benzeyen dokuz büyük dala bölünmüştür ve momentum bir gökkuşağı gibidir. 0 yıl süren rüzgar, yağmur, gök gürültüsü ve şimşekten sonra, kabuk soyuldu ve ksilem kemikleşerek doğal bir "kalıntı" oluşturdu ve ağaç hala gür ve yeşil, bu da büyük bir süs değeri taşıyor. Özellikle, ana gövdesinin dokuz prizmatik çıkıntısı, dokuz açıklık arasındaki eğlence salonuyla yankılanıyor gibi görünen, dolaşmış bir ejderha gibidir.

Berlin'in derinliklerinde dururken, dalları ve yaprakları savuran rüzgarın sesi tarihin fısıltıları gibidir. Bu canlı eserler hala her yıl büyüyor ve zamanı görünür büyüme halkalarına dönüştürüyor. Ağacın güçlü kabuğuna dokunmak, sadece Yongle yıllarının güneş ışığı değil, aynı zamanda eskilerin ve doğanın bilgeliğidir.

Metin ve fotoğraf / Muhabir Li Zhe