丰子恺（1898—1975）是我国现代漫画的拓荒者，不仅作品数量多，而且诗意蕴藉，哲思充溢，耐人寻味。1924年，他的黑白画稿《人散后，一钩新月天如水》，在朱自清、俞平伯主编的《我们的七月》上刊载，这是丰子恺首次公开发表的绘画作品，迄今已逾百年。

Pada 1921, Feng Zikai diterima masuk ke Sekolah Normal Pertama Wilayah Zhejiang dan belajar lukisan dan muzik di bawah Li Shutong. Pada musim bunga 0, dia pergi ke Jepun untuk belajar lukisan, muzik dan bahasa asing. Dalam tempoh ini, dia terpesona dengan karya Yumeji Takehisa, seorang pelukis lirik zaman Meiji dan Taisho di Jepun, "lukisan kecil dengan beberapa sapuan berus bukan sahaja menyentuh mata saya dengan keindahan bentuknya, tetapi juga menggerakkan hati saya dengan makna puisi", yang membawa kejutan artistik yang besar kepada Feng Zikai.

1922年，丰子恺开始以这种简笔画尝试创作。彼时，他在浙江上虞白马湖畔春晖中学执教。一次，学校召开教务会议，他看到同事们垂头拱手的倦怠姿态，感触很深，会后，便用毛笔把这一情景画了下来，且一发不可收，愈发热衷于将日常生活中触动心绪的所见所闻，以及自己喜爱的古典诗词，乘兴描绘在各种小纸片、烟盒背面、备课本上。12月16日，春晖中学校刊刊登了丰子恺《经子渊先生的演讲》《女来宾——宁波女子师范》两幅作品。朱自清、俞平伯等同事和好友看到后无不惊艳，鼓励有加，由此激发了他沿着这一方向不断创作的浓厚兴趣。

1924年7月，朱自清和俞平伯在新文学社团“我们社”的社刊《我们的七月》创刊号（上海亚东图书馆出版）上，登载了丰子恺的古诗新画《人散后，一钩新月天如水》。画面上，一钩新月高挂半空，溶溶月色照耀着茶楼，竹帘轻卷，靠窗的茶桌上，主客已然散去，仅剩下尚未收拾的一把茶壶、数只茶杯，含蓄地揭示出二、三知己欢聚后的畅快与惬意。作品构图清新，线条凝练，黑白分明，情趣盎然。

Zheng Zhenduo, ketua editor "Literary Weekly" Shanghai, melihat lukisan yang jarang ini dan kagum: "Perasaan saya dibawa olehnya ke negeri dongeng puitis, dan saya merasakan keindahan yang tidak dapat digambarkan di hati saya." Oleh itu, dia pergi ke rumah Feng Zikai bersama Hu Yuzhi dan Ye Shengtao untuk memilih manuskrip, dan menerbitkannya dari edisi ke-172 "Literary Weekly" dalam 0 tahun dan 0 tahun, seperti "Bersendirian di Bangunan Barat, Bulan Seperti Cangkuk", "Beribu-ribu Layar Bukan, Urat dan Perairan Hui Serong Panjang", "Tirai Menggulung Angin Barat, Orang Lebih Nipis Daripada Bunga Kuning", "Yan Kembali kepada Rakyat Tanpa Kembali", "Kepala Pejalan Kaki Cui Fu", "Menunjuk ke Shenghan Jade Sejuk", "Penghujung Lagu Hilang, Sungai Mengira Puncak", "Terdapat Banyak Orang di Dunia", "Kening dan Mata" dan lukisan lirik lain, karya-karya ini mengintegrasikan konsep artistik puisi klasik ke dalam kehidupan sebenar, Ia seolah-olah adegan lukisan, tetapi ia sebenarnya ditulis tentang orang dan lirik.

Zheng Zhenduo menamakan mereka "Komik Sikai", dan setelah diterbitkan, mereka diiktiraf secara meluas, dan perkataan "komik" sejak itu telah diterima oleh orang ramai dan telah menjadi semakin popular, dan Feng Zikai juga telah dipuji sebagai "pencetus komik" di China moden. Walaupun Feng Zikai sendiri menafikan kenyataan ini, dia berkata dalam artikel "Komik Saya": "Saya tidak boleh mengakui bahawa saya adalah pengasas komik Cina, saya hanya mengakui bahawa perkataan 'komik' mula digunakan dalam lukisan saya." "Sebenarnya, ia adalah persoalan sama ada lukisan saya adalah 'komik' atau tidak." Tetapi orang ramai masih gembira untuk menghormatinya sebagai "pengasas komik lirik Cina".

1925年12月，经郑振铎热情举荐，丰子恺的第一本画集《子恺漫画》（60幅），由《文学周报》社结集出版。后因“印刷装订所误，致形式不得精美”，1926年1月，又由上海开明书店出版；同年9月，《子恺漫画》由上海开明书店再版。郑振铎、夏丏尊、朱自清、刘熏宇、俞平伯、方光焘、丁衍镛等人推崇不已，分别写序或跋，朱自清喻其为“带核儿的小诗”。俞平伯赞誉道：“他的画实是中国一创格，既有中国画风的萧疏淡远，又有西洋画法的活泼酣恣，他的画是无字的散文，无声的诗歌，是牵动人思想行走的小说。”它们如“一片片落英，都含蓄着人间的情味”。

Siri awal lukisan baharu puisi purba dan minat kanak-kanak Feng Zikai ialah puisi menjadi lukisan, dan puisi dan lukisan digabungkan, dan melalui garisan ringkas dan jarang serta perubahan dakwat, ia membentuk imej yang menarik. Tidak banyak dakwat, tetapi ia menyampaikan makna semangat, kerumitannya mudah, tetapi ia adalah kiasan dalam lukisan itu, yang bukan sahaja mempunyai makna lukisan Cina "niat adalah pena dahulu, dan lukisan itu dimaksudkan untuk menjadi", tetapi juga mempunyai daya tarikan "yang kecil boleh melihat yang besar, dan ada bunyi selepas di luar rentetan", merakam dunia dan perasaan orang ramai, mentafsir perasaan sasteraf, dan menghargai keanggunan dan kekacauan, yang unik, dan telah membuka dunia seni baharu dalam bidang kesusasteraan dan seni Cina moden.

Teks dan foto ihsan / Zhou Huibin