Sınıfa girerken, hava taze odun kokusuyla doludur. Profesyonel öğretim görevlisi, yan taraftaki bir amca gibi nazik bir gülümsemeyle kürsünün önünde durdu. Önce karmaşık marangozluk tekniklerine acele etmedi, ancak en basit kısımla başladı. Bir önlük aldı ve yavaşça nasıl bağlanacağını gösterdi ve bağlarken şöyle dedi: "Bu gelişigüzel giyilecek bir şey değil ve giysilerin talaşla kirlenmesini önlemek için bağlamak gerekiyor." Sonra başka bir gözlük aldı ve onları havaya kaldırdı: "Bu adam, kritik anlarda gözlerinizi koruyabilir ve bir süper kahramanın pelerininden daha etkilidir!" Çocukların gözleri büyüdü ve kahkahalar sınıfta yankılandı. Ayrıca bir çift kesilmez eldiven çıkardı ve ses tonu biraz ciddiydi: "Bu eldiveni küçümsemeyin, çalışırken iyi bir yardımcınız, önce güvenlik." Göze çarpmayan bu küçük detaylar, çocukların güvenliğin önemini bir kerede anlamalarını sağlar.
Araç görüntüleme oturumu küçük bir sergi gibidir. testereler, çekiçler, keskiler, planyalar...... Her araç eğitmenin elinde tutulur ve ne için kullanıldıkları ayrıntılı olarak açıklanır. Sıkıcı jargonu kullanmak yerine, yerel dilde şöyle dedi: "Keskin dişleri olan bu testere, küçük bir köpekbalığı gibidir ve hafif bir çekme ile ahşabı itaat etmek için kesebilir." Çocuklar dinlemekten çok etkilendiler ve birkaçı denemek için ellerini kaldırmak için sabırsızlanıyordu. Öğretim görevlisi gülümsedi ve elini salladı: "Merak etmeyin, hepiniz daha sonra başlayabilirsiniz." Ayrıca herkese, aletlerin iyi olmasına rağmen, "yaramaz" ellerine zarar vermemek için dikkatli kullanılmaları gerektiğini özellikle hatırlattı. Çok fazla güvenlik tavsiyesi olmasına rağmen, hiç ayrıntılı görünmüyor, ancak çok samimi olan bir arkadaşınızla sohbet etmek gibi.
Uygulamalı oturum, etkinliğin en önemli noktasıydı. Çocuklar küçük gruplara ayrıldı, bazıları küçük tabureler yapmak için, bazıları da tahta bloklar yapmak için. Masalar araç ve gereçlerle doluydu ve çocuklar meşgul ve mutlu bir grup küçük zanaatkar gibi etrafta toplandılar. Bazıları testereyle dikkatlice kesti ve alınlarından ince boncuk boncuk terler sızdı; Bazıları çivi çakmak için çekiç tuttu ve çarpık bir şekilde vururlarsa, tekrar başlamak zorunda kaldılar, mırıldandılar: "Bu çivi neden bu kadar inatçı!" "Çok ciddi olan küçük bir kız vardı, büyükannesi için küçük bir tabure yapmak istedi ve boyutunu ölçtüğünde gözlerini kırpmadı, çünkü yarım milimetre uzakta olacağından korkuyordu. Öğretim görevlisi onun yanında yürüdü, bazen başparmak kaldırdı: "Evet, bir bakış var!" "Tüm sınıf odaklanma ve neşe ile doluydu.
Bu ahşap işleme atölyesi, çocukların birkaç püf noktası öğrenmesi için sadece basit bir yol değildir. Verileri örnek alırsak, eğitim departmanının istatistiklerine göre, bunun gibi uygulamalı dersler öğrencilerin uygulamalı ve problem çözme becerilerini %30'dan fazla geliştirebilir. Soyut şeylerden bahsetmiyorum bile – ekip çalışması, sabır, sebat. Odun kesme ve çivi çakma sürecinde, çocuklar yavaş yavaş "yavaş ve dikkatli çalışmanın" ne demek olduğunu anladılar. İlk başta çarpık gören bir çocuk vardı ve yüzü o kadar endişeliydi ki yüzü kızardı ve öğretim görevlisi omzuna vurdu: "Sorun değil, pratik mükemmelleştirir, ilk seferinde nasıl mükemmel olabilir?" Oğlan dişlerini gıcırdattı, tekrar işe koyuldu ve sonunda bir tahta parçasını düzgün bir şekilde kesti. O anda gülümsemesi güneşten daha parlaktı.
Etkinliğin yarısında, sınıf zaten çocukların küçük eserleriyle doluydu. Bazı taburelerin farklı bacakları vardır ve yürürken biraz "topal"dır; Ahşap blokların bazıları soyut tablolar gibi çarpıktır. Öğretim görevlisi hiçbir zaman dikenleri toplamadı, ama tek tek övdü: "Bu tabure, otur, çok sağlam!" "Bu tahta parçası yaratıcı bir şekilde bir araya getirilmiş ve iyi görünmesi için düzgün olması gerektiğini kim söylüyor?" Çocuklar övüldü ve çiçek açtı ve daha motive oldular. Meşgul figürlerine bakıldığında iç çekmemek elde değil: bu küçük adamlar genellikle yaramaz ve yaramazdır, ancak bir kez ciddileştiklerinde gerçekten her şeyi yapabilirler.
Yüzeyde, bu ahşap işleme atölyesi çocuklara el sanatlarının nasıl yapıldığını öğretmektir, ancak aslında yaratıcılık ve azim tohumları ekmiştir. Bu çocuklar gelecekte mutlaka marangoz olmayabilirler, ancak elleriyle bir şeyleri değiştirmeyi öğrenirler. Bu yeteneğin değerli bir varlık olmadığını kim söyleyebilir? Geleceğe gelince, okul daha fazla etkinlik planlıyor. Bir dahaki sefere bunun bir çömlekçilik dersi olabileceğini ya da robot programlama olabileceğini duydum. Kesin plan hala kararlaştırılmadı, ancak kesin olan şey, çocukların merakının ateşlendiğidir. Bugünkü hasatla birlikte yolda büyümeye devam edecekler.