Sen Xiaoli

Profesör, Siyaset ve Kamu Yönetimi Okulu, Soochow Üniversitesi

Son zamanlarda, Çin'deki en iyi üniversitelerin liberal sanat öğrencilerinin oranını büyük ölçüde azalttığı haberi çok dikkat çekti. Plan, yapay zeka çağının ihtiyaçlarını karşılamak için geliştirildiğinden, Pekin'deki en iyi üniversitelerin iki yıl önce liberal sanat kayıtlarının boyutunu azalttığı haberinden daha dikkat çekici.

Şimdi, medyadan, uzmanlardan ve netizenlerden bu konudaki birçok tartışmanın, nihayetinde liberal sanatların "yararlı" mı yoksa "yararsız" mı olduğuna indirgendiği görülüyor. Tartışma devam ederse, korkarım ki sadece konu dışı uzun bir yol olmayacak, aynı zamanda temel bir fikir birliğine varmak asla mümkün olmayacak. Çünkü bu reformun lideri, liberal sanatların yararlı ve çok önemli olduğunu açıkça kabul etmek, ancak liberal sanatların boyutunu azaltmaktır. Onların gözünde, liberal sanatların "kullanımı" "arıtma"da yatar ve "rafine edilmemiş" liberal sanatların "kullanımı" yoktur. Bu bir değer yargısı gibi görünüyor, ancak aslında gerçekçi bir yargıdır, yani okul için onur, fon ve sıralama için rekabet edemeyen liberal sanat bölümleri "faydalı" değildir.

Elbette üniversiteler hiçbir zaman gerçekliğin dışında değildir. Gerçekte olduğu için, gerçeklikten etkilenmesi kaçınılmazdır. Bu nedenle, çağın gerekliliklerine uyum sağlamak da üniversite olarak üniversitenin doğru anlamıdır. Özellikle yapay zeka çağının ortaya çıkmasıyla birlikte, çeşitli yeni üretici güçlerin ortaya çıkması tüm toplum üzerinde benzeri görülmemiş bir etkiye sahiptir ve üniversitelerin bunun dışında kalması pek olası değildir. Bir devlet üniversitesi olarak ülkenin inşasına hizmet etmek de bizim boynumuzun borcudur.

Bununla birlikte, zamanın büyük değişimleri karşısında, eğitim kurumları olarak üniversitelerin de önemli bir istikrara sahip olmaları ve büyük yapay zeka modellerinin etkisi altında temel konsantrasyonlarını kaybetmeleri gerekir.

Çağın ihtiyaçlarına uyum sağlamak ve temel belirlenime bağlı kalmak bir çelişki çiftidir ve ideal durum birbirini dengelemektir. Ancak gerçekte, bu dengeyi sağlamak kolay değildir ve çoğu zaman tek taraflı bir duruma yol açar. Bu, "zamanın ihtiyaçlarına uyum sağlamanın" "temel kararlılığa bağlı kalmaktan" açıkça daha önemli olduğu yerli üniversitelerin mevcut durumudur.

以 “交叉”命名学院和专业就是一例。大学是以学科为细胞的，多数学科经历了百年以上的积累和沉淀，已经形成了完整的学科体系。更重要的是，这些学科体系并非是封闭的，它们的开放性足以应对学科交叉的需要。然而，近几年某些大学设置的“交叉”专业甚至“交叉”学院，从名称上就有些让人不知所云，其本身的科学性也值得怀疑。“交叉”是动词或形容词。动词或形容词不可作为专业和学科名称本是常识。“交叉”也是一个极普通、宽泛的词汇，以此命名专业和学院既无法体现学科主体，又无具体专业指向，其外延更是无限的，显然与大学学科的专业性不协调。

Disiplinlerarasılığın amacı, bilginin kapsamını genişletmektir, ortaya çıkan sözde ana dallar ve kolejlerin tümü "detaylandırma" amacıyla kurulmuştur. Bu tür ayrıntılı bir araştırma yönü bağımsız bir disiplin oluşturmaz ve böyle bir kesişme sadece içsel çelişkilere sahip olmakla kalmaz, aynı zamanda biçim ve içerikten de önemli ölçüde sapar. Sonuç olarak, birçok "kesişimsel" kurum, yalnızca kısa vadeli ve stratejik bir şekilde, yalnızca "zamanında" öneme sahip ve çok az uzun vadeli değere sahip olarak kurulur.

Üniversitelerin asgari bir istikrara bağlı kalmasının nedeni, istikrarın sadece eğitim için gerekli olmaması, aynı zamanda bilimsel araştırmaların, özellikle de özgün araştırmaların temelini oluşturmasıdır. Bu istikrar (ya da temel konsantrasyon) ilk olarak, üniversitenin kendisini her zaman ana gövde olarak alması ve dışsal moda şeyleri, konuyu korumak için kendini zenginleştirmek için bir araç olarak kullanması gerçeğinde somutlaşır, tersi değil.

Bilimsel araştırmalar için kıyasıya bir rekabet var ama bu rekabet, rekabetin ya da ikamenin olmadığı ve "başarı"nın para ile ölçüldüğü ekonomik alandaki gibi değil. Tamamlayıcı, paylaşılabilir ve ilgi alanlarına dayalı olarak birlikte geliştirilmelidir. Bu nedenle, bilimsel araştırmanın içeriği her zaman biçiminden daha yüksektir. "Erken sonuçlar, hızlı sonuçlar" memnuniyet vericidir, ancak temel yenilik genellikle "ince işlerden yavaş çalışma"dır.

Prestijli üniversitelerde liberal sanat programlarının azaltılmasının nedenlerinden biri de "ulusun inşasına hizmet etmektir". Ancak, bu tür bir "hizmet" tekil değildir. Çünkü "milli inşa" hem donanım inşasını hem de yazılım inşasını içerir. Bir dereceye kadar, "ulusal kültürel okuryazarlığın geliştirilmesi" gibi "yazılım inşasının" önemi, maddi medeniyet seviyesinin iyileştirilmesinden daha büyüktür. Dahası, yapay zeka modellerinin insanlık ve bir bütün olarak toplum üzerindeki etkisinin de beşeri bilimler ve sosyal bilimler akademisyenleri tarafından değerlendirilmesi gerekiyor. Bu açıdan bakıldığında, "ulusal inşaya hizmet etmek" en azından "aynı anda iki tur" olmalıdır.

Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Stanford Üniversitesi'nin "sosyal sunucu" modeli, "endüstri, akademi ve araştırma" kombinasyonunda büyük başarı elde etti, ancak bu, tüm üniversitelerin ona yaklaşmasını gerektirmiyor. Amerika Birleşik Devletleri'nde bile Harvard Üniversitesi, Princeton Üniversitesi gibi "Stanford modeli"nden farklı başarılı örnekler var.

Çin'deki tüm üniversitelerin kendi gelenekleri vardır ve bu, trendi yakalamak için kaynaşmaktan ziyade üniversitenin "avantajlarından tam anlamıyla yararlanma ve eksikliklerini telafi etme" felsefesiyle daha uyumludur. "Yapay zeka ateşi" karşısında, bir yandan rasyonel analiz yapmak ve uyum sağlamaya çalışmak gerekiyor; Öte yandan, yangını körükleyen bilimsel olmayan "saha dışı faktörlere" karşı dikkatli olmalıyız.

Disiplinlerarasılık, orijinal disiplinleri terk etmekle ilgili değil, bu temelde "disipliner entegrasyon" ile ilgilidir. Orijinal disiplinlere dikkat etmemek, geçmişin nispeten köklü temellerini terk etmek anlamına gelir. Bir temel olmadan, orijinal sonuçlar üretmenin bir yolu yoktur.

Unutulmamalıdır ki, temel ve özgün araştırmaları bir iş teknolojisi şirketine bırakmak ve kendi başına yan davulu çalmak üniversitenin alçakgönüllülüğü değil, üniversitenin görevini ihmal etmektir.