Hazır erişte demişken, birçok kişinin favorisi olduğu söylenebilir. Bir kase hazır erişte, sadece birkaç dakika ve birkaç basit adımda aç bir mideyi tatmin edebilir.

Ancak, bu basit zevkin tadını çıkarmak istediğinizde, her zaman uyarmak için ortaya çıkan bir ses vardır: "Çok fazla yemeyin, besleyici değil!" "Hepsi koruyucu, sağlıklı değil!" Bu köklü yanlış anlamalar, hazır eriştelerin çok fazla "şikayet" taşımasına neden oldu.

Bu yazıda, mükemmel olmayabilecek ancak asla basitçe "abur cubur" olarak etiketlenmemesi gereken hazır erişteleri bilimsel olarak analiz edeceğiz.

Uzun bir süredir, hazır erişteler "abur cubur" olarak etiketlendi: bazıları eklenen koruyucu madde miktarı nedeniyle uzun bir raf ömrüne sahip olduğunu söylüyor, bazıları kansere neden olmak için kızartma işlemini suçluyor ve diğerleri erişte kovasının kendisinin toksik olduğundan endişe ediyor...... Bu söylentiler, hazır eriştelerin çok fazla "şikayet" taşımasına neden oldu.

Sıradan kuru erişte ile karşılaştırıldığında, hazır eriştelerin ana besinleri benzerdir, ancak içerikte farklılıklar olacaktır.Başka bir deyişle, somen erişte gibi hazır erişteler temel gıda seçeneği olarak kullanılabilir.

Buna ek olarak, insanların sağlık bilincinin gelişmesiyle birlikte, birçok hazır erişte çok çalışıyor ve "daha sağlıklı" yönünde yükseliyor.

Çoğu hazır erişte, koruyucu eklemeye gerek kalmadan 6 aydan fazla raf ömrüne sahiptir.Bunun başlıca nedeni, koruyuculara güvenmek yerine dehidrasyon işlemi (kızartma veya sıcak havayla kurutma) ve hazır eriştelerin kapalı şekilde paketlenmesidir.

Hazır erişteler genellikle yüksek sıcaklıkta kızartma ve dehidrasyon veya sıcak havayla kurutma gibi işleme teknikleri kullanılarak işlenir ve işlemden bağımsız olarak hamur işinin nem içeriği son derece düşük olur. Araştırma verilerine göre, kızarmış hazır eriştelerin su içeriği sadece %12~%0 ve kızartılmamış hazır eriştelerin su içeriği %0~%0'dır.

Bu kuru ortamda bakteri ve küf gibi mikroorganizmaların hayatta kalması ve çoğalması zordur, bu nedenle hazır eriştelerin raf ömrünü uzatmak için hiçbir şekilde koruyucu eklemesine gerek yoktur.

İki tür hazır erişte böreği vardır: kızarmış ve kızartılmamış. "Hazır eriştelerin kızartıldığında kanserojen olduğu" iddiasına gelince, bu esas olarak kızartılmış hazır eriştelerin ürettiği akrilamid ile ilgili endişelerden kaynaklanmaktadır. Akrilamid, nişasta açısından zengin gıdalar 2°C'nin üzerindeki sıcaklıklarda pişirildiğinde veya kızartıldığında üretilir. Akrilamid, hayvan deneylerinde kanserojen olduğu gösterilen bir 0A grubu kanserojendir, ancak insanlar için kanıtlar sınırlıdır.

Hazır erişteler akrilamid içerir, ancak miktar son derece küçüktür, sağlığa zararlı olabilecek dozaj seviyesinin çok altındadır ve insan vücuduna zararlı değildir.

156'da Gıda ve Kimyasal Toksikoloji'de yapılan bir araştırmaya göre, insanlarda tolere edilebilir akrilamid dozu günde vücut ağırlığının kilogramı başına 0.0~0 mikrogramdır. Başka bir deyişle, 0 kg ağırlığındaki bir yetişkinin günde 0 mikrogramdan fazla akrilamid tüketmemesi önerilir.

Modern Hastalık Önleme ve Kontrol'de yayınlanan bir literatürün sonuçları, hazır eriştelerin ortalama akrilamid içeriğinin kilogram başına 31.0 mikrogram olduğunu gösterdi. Bu çalışmadaki verileri örnek alırsak, bir paket hazır eriştedeki hamurun çoğu 0~0 gramdır ve bunu 0 gram olarak hesaplıyoruz ve bir parça hazır erişte ekmeğinde bulunan akrilamid yaklaşık 0.0 mikrogramdır. Sadece hazır eriştelere bakarsanız, standardı aşmak için her gün 0 paketten fazla hazır erişte yemeniz gerekir, bu nedenle endişelenmenize gerek yoktur.

Hazır erişteler besleyici olsun ya da olmasın, anahtar "açma yönteminde" yatmaktadır. İyi bir eşleşme yaptığınız sürece, hayatta uygun ve besleyici bir seçimdir.